Wednesday, 7 February 2024

భయంలోనే మనం (362)

 గతాన్ని తలుచుకుంటూ

వర్తమానాన్ని వృథా చేయరాదు;
వర్తమానంలో కాలయాపన చేస్తూ
భవిష్యత్తుని కాలరాయరాదు.

నువ్వు భ్రమపడిన సంఘటనలనుంచి,
నువ్వు భయపడిన ఘట్టాల దాకా—
ఆ క్షణం, ఆ నిమిషం వరకే తప్ప
భ్రమలకు, భయబ్రాంతులకు ఆస్కారం లేదు.

నువ్వు భయపడేవి నిన్ను భయపెట్టలేవు,
నీ కల్పితమైన ఆలోచనలు తప్ప.
అసంకల్పిత ప్రతీకారచర్యలు ఎన్నున్నా,
నీ సంకల్పబలం ముందు అవి అల్పమే.

డబ్బులతో పుట్టుకొచ్చే జబ్బులెన్నో,
చికిత్సకు లొంగని వ్యాధులెన్నో;
ప్రశాంతంగా నీవుంటే ప్రకృతి వరమవుతుంది,
ఆస్వాదించే గుణముంటే నీ బాధ కూడా మాయమవుతుంది.

కంగారు పడి నీ ఖర్మని మార్చుకోకు;
చంద్రుడిలా వికసిస్తూ, సూర్యుడిలా ప్రకాశించు.
ఉజ్వలమైన భవిష్యత్తు నీకుండగా
ఉరుము, మెరుపులకే ఉలికిపాటు ఎందుకు?

జన్మనిచ్చాడు కదా ఆ జీవుడు,
అందమైన జీవితానికి ఆహ్వానం పలుకుతూనే.
పోరాటాలు, యుద్ధాలు చేయనవసరం లేదు;
పూజలు, యాగాలు చేయనవసరం లేదు.

అంతా మంచికేనని నమ్మి, అడుగేస్తూ ముందుకు సాగిపో;
'భయం' అనే అనుభూతి కూడా ఒక ఆటవస్తువు.
ఈ ఆటలో గెలుపుకోసం అన్వేషించరా?
నీ ధైర్యంతో భయమనే బలహీనతని గెలిచిపో.

మిటుకు మిటుకుమంటూ మొద్దుబారిపోకు;
ఆ కిటుకును తెలుసుకుంటూ, కృష్ణలీలను చూడు.

Saturday, 3 February 2024

ప్రేమ-పిలుపు (361)

ప్రేమ-పిలుపు 

కమ్మని కల - కౌగిలికి చేరే వేళ

ఉదయించే కిరణం - వెలుగుని ప్రసాదించే వేళ

ఆ హాయిని ,ఉషోదయానికి స్వాగతం చెప్పలేక

విఘాతం కలిగించిన విఘాతకుడిని

అందివచ్చిన ప్రేమఫలాన్ని అందుకోలేక

రాహువులా సూర్యుడినే మ్రింగిన గ్రహణాన్ని

అవకాశం వినియోగించుకోమని సూచిస్తుంటే

అహంకారం తరిమికొట్టమని ఆజ్ఞాపించింది 

అనుభవం వలపు వన్నెలలో విహరిస్తుంటే
ప్రస్థుతం చీదరింపులకి దగ్గరవుతుంది

నా ప్రేయసి పిలుపుని వినలేకపోయాను
మది తలుపుని గట్టిగా బిగించుకున్నాను 

ప్రేమాంతరపు లోతుల్లో తొంగిచూడలేక
ఆలపిస్తూ ,విలపిస్తున్నాను ప్రియమైన దానికోసం

తన చొరవని ,ఆజ్ఞ అనుకుని హద్దు గీసుకున్నా 
తన ప్రేమని ,భ్రమ అనుకుని శిక్షను అనుభవిస్తున్నా

తగిన శాస్త్రి కావాల్సిందే నాకు
తనను అభిమానించలేని ఆభాగ్యుడినిగా