కవిత నెం :308
* పట్నపు సోయగం *
* పట్నపు సోయగం *
ఇరుకిరుకు నగరాలు
వెనకెనుక బంగ్లాలు
అగ్గిపెట్టె మేడలు
మురికివాడల బ్రతుకులు
ప్రతీ ఇంట మురుగు కంపులు
కాలుష్యపు కిరణాలు
పొగచిచ్చు వాహనాలు
దుమ్ము-దూళితో కూడే రోడ్లు
అడుగడుగునా ట్రాఫిక్ సిగ్నల్లు
ఎవరికెవరు ఏమీ పట్టదు
ఏ బంధమూ ఆగమనీ చెప్పదు
ఉరుకూ-పరుగుల జీవితాలు
మంచీ చెడూ ఉండనీ పలుకులు
ప్రతీ క్షణమూ చిత్రము
ప్రతీ సెకనూ పైకము
ప్రేమలేని తత్వాలు
మనసు లేని మనుషులు
పండుగకు ,పబ్బాలకు తీనుమారులే
ప్రతీ ఇంటా చందాల దందాలులే
నీకున్న అవసరం వారికి ఆసరా
ఏ చిన్న సాయం దొరకదూ ఇక్కడ
గాలి వానలకు ఎగిరే విధ్యుత్తు
నీరుగాన రాని బోరుభావులు
గుర్తొస్తాయి నీకు ఇంకుడుగుంటలు
చెట్టులనీ మాయం - స్వచ్చగాలి గాయం
పరిశ్రమలు ,శ్మశానాలు పక్కపక్కనే
ఏ చిన్నభూమి ఖాళీ ఉందా అది కబ్జానే
రేపులకు ,దోపిడీకి ఇది దుకాణే
పోలీసోల్లు ఉన్నా అది ఖాతరే
నీకు నోరు ఉందా అది ముయ్యాలే
సలహాలు ఇస్తావా -పక్క కెళ్లాలే
ఆత్మీయత అంటావా -అది మన ఇంట్లోనే
నీ బ్రతుకు కోసమే - ఈ బరువు ఈడ్చాలే