Friday 19 December 2014

కవిత నెం 77:ప్రేమ కోసం - కవితా ''కారం ''

కవిత నెం :77

ప్రేమ కోసం - కవితా ''కారం ''
****************************
నమస్కారం !
నువ్వంటే నాకు ''మమకారం''
కాదు అది ''చమత్కారం'' 
నీ నవ్వు ఒక ''అలంకారం'' 
నా మనసు చేస్తుంది ''ఝూంకారం'' 
చెయ్యకు సుమా నీవు దాన్ని ''వెటకారం'' 
నీ కోసం తింటా ''గొడ్డుకారం'' 
నిన్ను చూసి నేర్చుకున్నా ''ఉపకారం'' 
మరి నాకైతే చెయ్యవుగా ''అపకారం'' 
నా కళ్ళలో కొట్టకు ''సూరేకారం'' 
నా ప్రేమకు ఆ పంచభూతాలే ''సాక్షాత్కారం'' 
నా ప్రేమ మంత్రం ''ఓంకారం'' 
నీ ప్రేమకొరకు కట్టా ''శ్రీకారం'' 
చిరాకుతో చూపకు ''ఘీంకారం'' 
మన ప్రేమలో ఉంది ''లవ్ ''కారం 
రాసిచ్చేస్తాలే నీకు దానిలో ఒక ''లకారం'' 
నీవు లేని బ్రతుకు నాకు ''కారాగారం'' 
నీ ప్రేమను గెలిస్తే అదే నాకు ''సత్కారం'' 
నీ ప్రేమను పంచి చెయ్యవా నా జన్మ ''సాకారం'' 
నువ్వు గనుక చేస్తే నా ప్రేమను ''తిరస్కారం'' 
ఇక నాకు మిగిలేది ఒట్టి ''కారం ''
అర్ధం చేసుకుని తెలుపవే నీ ''అంగీకారం''

//గరిమెళ్ళ రాజేంద్ర ప్రసాదు // 11. 02. 2015//

  

Thursday 11 December 2014

కవిత నెం76 (స్త్రీ..ఆవేదన)

కవిత నెం :76 
//స్త్రీ..ఆవేదన.  //
ఆడదంటే అగ్గిపుల్ల ,సబ్బుబిళ్ళ కాదురా
ఆడదంటే ఆదిశక్తి ,నీ జన్మ కారణం తానురా
భూమాత లాంటి సహనగుణం ఉందిరా
భరించలేని భాదనైనా ,విషంలాగా మ్రింగురా
అమ్మతాను .. అనురాగంతాను .. మమతలకోవెలే తానురా
అక్కతాను .. ఆప్యాయతతాను.. అభిమానించే హృదయం తానురా
భార్యతాను .. నీ బ్రతుకుతాను.. పవిత్రమైన బంధం తానురా
ఎటునుంచి నీ అడుగు సాగినా ,నడిపించే పాదం తానురా
దేవతలెందరుఉన్నా ,సృష్టికి మూలమైన శక్తిస్వరూపం తానురా
ఎదుగుతున్న సమాజంలో ,నలుగుతున్న అబలరా ,అబలరా 
అందరిలానే ఉన్న ఆడజన్మ ,ఆదిలోనే అంతానికి ఆరంభమా ?
విహరించే స్వేచ్చ ఉన్న లోకంలోనా ,స్వేచ్చాపంజరాన్ని ధరియించేనా
అనుమానాలు -అవమానాల మధ్యన ఆడపిల్ల జీవన గమనం 
బిక్కుమంటూ -భయపడుతూ మృగజీవులతో పోరాడే తరుణం 
చదువు సంద్యలలోను ,సంప్రదాయంలోనూ ప్రధమశ్రేణి లో ఉన్నా
వంటింటికుందేలుగా కట్టిపడేసే మగ పురుషాంకారం  ముందు సున్నా 
పెళ్లి అంటే పైసా రాబడి అంటూ వరకట్న రాబందుల  వేదింపులు 
నేటికాలంలో కూడా అమ్మాయికి తప్పని అరాచికా హత్యాయత్నాలు 
ఆడపిల్లని కనటం వారి పాలిట శాపమని ,ఆగని ఆత్మహత్యలు 
ఆడదంటే తన అవసరాలు తీర్చే బానిస అనేవాళ్ళు లేకపోలేదు 
ఆడది కనపడితే చాలు విచక్షణ మరచే ఉన్మాదక్రియలు  
స్నేహమని పేరు చెప్పి ,ముసుగులో చేసే తుంటరి చేష్టలు 
ప్రేమిస్తున్నామని చెప్పి ,ఒప్పుకోకపొతే  యాసిడ్ దాడులు
ఒక వస్తువులా ఉపయోగించుకుంటూ పెరిగే వ్యభిచారాలు 
అడుగడుగునా ఆడవారికి ఎదురయ్యే అర్ధరహిత  సమస్యలు 
స్త్రీ కి కరువవుతున్న ఆత్మరక్షణ ,లోలోపల ఆరని సంఘర్షణ 
ఆనాటి సీతాదేవి నుంచి ప్రతి మహిళకు కన్నీటి వేదన 
అక్కున చేర్చుకుని ఆదరణ చూప జాలి లేదురా  
స్త్రీ మూర్తిని  గౌరవించటం  మనకు తెలిసిన సంస్కారం 
ఆడవారి ఆత్మాబిమానాన్ని అబిమానంగా కాపాడుదాం 

//రాజేంద్ర ప్రసాదు // 12. 12. 14//
సాహితీ సేవ చిత్ర కవిత -8 కొరకు 






  

Wednesday 10 December 2014

కవిత నెం75(తెలుగమ్మాయి)


కవిత నెం :75
తెలుగమ్మాయి
********************************** 

కాటుక సొగసుల మాటున కలువల్లాంటి కళ్ళు 
దోరతనం  పూసుకున్న దొండపండు లాంటి పెదాలు 
చక్కిలి గింతలు పెట్టే చేమంతుల్లాంటి చెక్కిళ్ళు 
చంద్రబింబాన్ని పోలినది ఆమె అరవిందం 
నుదుట మద్యన జ్యోతిలా ప్రకాశించే సింధూరము 
ఊగుతూ మనసు లాగుతూ ఉండే వయ్యారి వాలుజడ 
కొప్పులో దాగి పరిమళాలతో దోబూచులాడే మల్లెలు 
వాలుజడకు మరింత అందాన్ని పెంచే పట్టు పావడాలు 
చెవులకు వేలాడుతూ గుసగుసలాడే జూకాలు 
విరిసిన కుసుమం లాంటి చిరు దరహాసము 
గలగల  పారే గోదారిలా  మట్టిగాజుల సవ్వడులు 
గోరింటాకుతో పండిన వెన్నెల వనాలు అరచేతులు 
హొయలను  కురిపించే వయ్యారి హంస నడకలు  
అద్బుత సోయగాలను చూపించే తన కాలి అందెలు 
లంగా ఓణీ  వేసుకున్న అచ్చ తెలుగమ్మాయి 
మేటి సౌందర్యాన్ని చూపే పదహారణాల అమ్మాయి 
మంచి కట్టూ బొట్టూ సాంప్రదాయం ఉన్న అమ్మాయి 
తెలుగు భాష లాంటి మధురమైనది తెలుగమ్మాయి 
బాపుబొమ్మలా చక్కనైనది మన తెలుగమ్మాయి 
మన కళ్ళ ముందు నడయాడే లక్ష్మీదేవి తెలుగమ్మాయి 











Monday 8 December 2014

కవిత నెం74(ప్రాస కనికట్టు )

కవిత నెం :74

 ప్రాస కనికట్టు 
**************************** 

మంచికొక లైక్ కొట్టు 
చెడునైతే చెదరగొట్టు 
చిరునవ్వు కివ్వు తొలిమెట్టు 
హాస్యాన్ని పంచిపెట్టు 
న్యాయానికి జై కొట్టు 
అన్యాయంకెయ్యి ఆనకట్టు 
స్వార్ధాన్ని మట్టుపెట్టు 
పరమార్ధాన్ని కనిపెట్టు 
సత్యాన్ని నిలబెట్టు 
అబద్దాన్ని కట్టిపెట్టు 
మానవతకు ముద్దుపెట్టు
ఉన్మాదం పనిపట్టు
స్నేహానికి చెయ్యిపట్టు
శత్రువులను విడిచిపెట్టు 
కోపాన్ని అదుపుపెట్టు 
ప్రశాంతతను పిలిచిపెట్టు
భయాన్ని దాచిపెట్టు 
ధైర్యానికి పదునుపెట్టు 
దేవుడికి దండంపెట్టు
పెద్దలకు నమస్తేకొట్టు 
గర్వాన్ని అణచిపెట్టు 
గౌరవాన్ని అమలుపెట్టు 
నిద్రొస్తే గుర్రుపెట్టు 
అమ్మప్రేమను గుర్తు పట్టు 
కష్టాన్ని  కష్టపెట్టు 
అది సుఖాలకు ఆయువుపట్టు
ప్రేమను ప్రేమించిపెట్టు 
విలువలను కాపాడిపెట్టు 
బందాలకు  చూపించకు బెట్టు 
బద్దకాన్ని బద్దలుకొట్టు
నిర్లక్ష్యాన్ని నేలకేసికొట్టు  
గొడవలకు గోడకట్టు
సమైక్యతకు నడుంకట్టు 
లక్ష్యం మీద మనసుపెట్టు 
విజయం నీదే ఒట్టు 
కుల మతాలకు కొబ్బరికాయ కొట్టు 
భరతమాతకు వందనంపెట్టు 
జీవితానికి రాజీకట్టు 
సంతోషాలకు వెల్కమ్ కొట్టు 

//రాజేంద్ర ప్రసాదు // 09. 12. 14 //








    

Wednesday 3 December 2014

కవిత నెం73:బాల్య సొగసులు

కవిత నెం :73

బాల్య సొగసులు  : (శ్రీ పద్మ )
************************************
అమ్మపొత్తిళ్ళలో  ముద్దుగా మురిసిన బాల్యం
నాన్న గారాబంతో గుఱ్ఱపు ఆటలు ఆడిన బాల్యం
చందమామ పాటలతో గోరుముద్దలు తిన్న బాల్యం
గోనెసంచులు కప్పుకుని వానలో చిందులేసిన బాల్యం
కాగితపు పడవలు చేసి కేరింతలు కొట్టిన బాల్యం
బడి కెళ్ళనని  మారం చేస్తూ ,బెట్టు చేసిన బాల్యం 
వేమనపద్యం ,సుమతీ శతకాలు అప్పచెప్పిన బాల్యం 
వెంకటేశ్వర & కో పుస్తకంలో ఎక్కాలను గణించడాలు 
పుట్టమన్నుతో బొమ్మరిల్లు కట్టి ,చేసిన బొమ్మల పెళ్లిళ్లు  
చింత ,వేప చెట్ల కింద ఉయ్యాలల తుళ్ళింతలు 
తామరపువ్వులతో తన్మయత్వం చెందిన క్షణాలు 
పంటపొలాలలో పక్షుల సవ్వడుల పలకరింపులు 
తాటికాయల బండ్లు కట్టి,గుంపులుగా  తోలడాలు 
తుమ్మెదలకు దారంకట్టి తుంటరిగా ఎగురవెయ్యడాలు 
తాటాకులతో సన్నాయిని చేసి ఊదడాలు 
పుల్ల ఐసు ,పీచుమిఠాయి లను  ఆస్వాదించడాలు 
స్వాతంత్ర్య దినమున భరతమాత వేష ధారణలు 
స్వేచ్చాజీవుల వలే స్వతంత్రంగా విహరించిన వైనం 
ప్రతి అనుభూతి మరపురాని ఒక మధుర జ్ఞాపకం 






కవిత నెం72:బాల్యం

కవిత నెం :72

బాల్యం
అందమైన బాల్యం - అది అందరికీ అమూల్యం
మధురమైన బాల్యం - అది తిరిగిరాని కాలం
మరువలేని జ్ఞాపకం - ఒక తీపి సంతకం
అనుభూతుల పుస్తకం - అరుదైన జీవితం 
అమ్మఒడిలో, కొంగు చాటున పెరిగిన  బాల్యం 
గోరుముద్దలు ,బుగ్గ బుగ్గలో పెట్టుకున్న బాల్యం 
కల్మషాలు లేని స్నేహాలను పొందిన బాల్యం 
బడి కెల్లనని  మారంచేస్తూ చదువుకున్న బాల్యం 
గోలి ఆటలు ,గోడుం బిళ్ళ ఆడుకున్న బాల్యం 
పిప్పరమెంట్లు ,నిమ్మతొనలు చప్పరించు  బాల్యం 
మరమరాలు ,పప్పు చెక్కలు ఆరగించు బాల్యం 
ఏటిగట్టున, ఎడ్లబండిపై విహరించు బాల్యం 
తాటిముంజులు ,ఈతకాయలు  ఇష్టపడిన బాల్యం 
5 పైసలు ,రూపాయి నోటులు ఖర్చు చేసిన బాల్యం 
కొబ్బరాకు గాలిపటాలు ,కాగితపు పడవల బాల్యం 
మట్టితోటి బొమ్మలు చేసి మురిసిపోయిన బాల్యం 
సైకిళ్ళ పరుగులు తీసి సరదాలు చూసిన బాల్యం 
పండగల ,పబ్బాలకు అల్లరి చేసిన బాల్యం 
అలసట లేకుండా రేయింబవళ్ళు ఆడిన బాల్యం 


కవిత నెం71:వెన్నెలమ్మ ఒడిలో

కవిత నెం :71
వెన్నెలమ్మ ఒడిలో
***********************************

జామురాత్రి  నీడలో ,జాబిలమ్మ జోలలతో
వెండిమబ్బుల కాంతులలో ,నీలిరంగు వెన్నెలలో
ఆలోచనలకు స్వస్తి చెప్పి ,హాయిగా మనసు పెట్టి
తేలికైన భావాలతో ,తుమ్మెదలాంటి  స్వేచ్చతో
పాలపుంతలను పలకరిస్తూ ,తారలను లెక్కిస్తూ
కమ్మని కలల విందు చెయ్యమని
కలత లేని ప్రశాంతతను ఇవ్వమని
మన నిదురరాజును బుజ్జగించి
మనల్ని బొజ్జోపెట్టమని అడుగగా
నిదురపొదామా ఆదమరచి వెన్నెలమాటున


Tuesday 2 December 2014

కవిత నెం70:అంత్యాక్షరి

కవిత నెం :70

అంత్యాక్షరి 
***************************

అందరినీ అలరించే సరిగమ లహరి 
మెదడుకు పదునుపెట్టే సంగీత కచేరి
గాత్రాలకు పని చెప్పే గానామృత హేళి
సందడిని మేలుకొలిపే సరికొత్త సవేరి 
ఆహ్లాదాల సంగమంలో ప్రవహించే గోదావరి 
మనసులను రంజింపచేసే రంగుల హోలి 
గాన సుగంధాలను వెదజల్లే గుళేభకావలి 
చిన్న ,పెద్దలను ఏకంచేసే పాటల రవళి 
కాలాన్ని మై మరపింపచేసే మనో కావ్యాంజలి 
అందరికీ ఇష్టమైనది ఈ అంత్యాక్షరి 
అంతరిక్షమైన కదిలొస్తుంది సరాసరి 

//రాజేంద్ర ప్రసాదు // 30. 11. 14// 

కవిత నెం69:నా చెలికత్తె

కవిత నెం :69

నా చెలికత్తె 
**********************

నా జతవు నీవు ,నా చెలికత్తెవు నీవు 
నా తనువు నీవు ,నా తారామణి నీవు 
నా ఎదపై వాలిన ప్రేమతుమ్మెదవు నీవు 
నా హృదయంలో నిదురించే నా చెలివి నీవు 
కలలో నిదురరానీయకుండా చేసే కలలరాణివి నీవు 
వెండిమబ్బుల పల్లకిలో నుంచి వచ్చిన చందమామవు నీవు 
ఆకాశం నుంచి నేలపై జారిన మెరుపువు నీవు 
నా కోసం మిగిలిన ఒకే ఒక్క దేవకన్యవు నీవు 
అందాలలోకంలో విహరించే ప్రపంచసుందరి నీవు 
నా పదిలమైన పిలుపులో స్వరం నీవు 
నా సున్నితమైన శ్వాసకు ఊపిరి నీవు 
నే నెటువెళ్ళినా వెంబడించే నెరజాణవు నీవు 
నా కంటూ ఉన్న ,నా కోసం ఉన్న ప్రేయసి నీవు 
నాలో నీవు - నా చుట్టూ నీవు 
నాతొ నీవు -ప్రేమతో నీవు  
//రాజేంద్ర ప్రసాదు //30. 11 . 14//

Monday 1 December 2014

కవిత నెం68:నీవుంటే చాలు .. నీకై నేనుంటాను

కవిత నెం :68

నీవుంటే చాలు .. నీకై నేనుంటాను 
***************************
నిన్ను తలుచుకుంటే చాలు 
ప్రేమ సుగంధాలు వీస్తున్నాయి 
నీవు నా చెంత ఉన్నావన్న ఊహ చాలు 
నాలో ప్రణయ ప్రకంపనలు బయలు దేరతాయి 
నీ చెలిమి అందింది నా కది చాలు 
జన్మజన్మాంతము జీవించే ఆయుష్షునిస్తుంది 
నీ నయన  లోగిళ్ళు నా వెంట ఉంటే చాలు 
నీ వలపు కౌగిళ్ళలో నన్ను బందించటానికి 
నీ అధరామృత స్పర్శ చాలు 
నాలో ప్రేమధారలు పొంగి పొరలుటానికి 
నీపై నేను కావ్యాలు కురిపించలేను 
కాని కమనీయమైన ప్రేమ మాధుర్యాన్ని పంచగలను 
నీ చిత్రాన్ని రావివర్మలా నే గీయలేను 
కాని రమణీయమైన నీ రూపాన్ని నా మదిలో ముద్రించుకోగలను 
నా ప్రేమను నిరూపించటానికి మునిలా తపస్సు చేయలేను 
కాని నా నోట నీ పేరును పదే పదే కలవరించగలను 
నీ సొగసుల అందాలకు తాజ్ మహల్  కట్టలేను 
కాని నీ సొగసు కుసుమాలకు దాసుణ్ణి నేను 
నీవు లేని ఎడబాటుని భరించలేను 
నీవున్న క్షణంతో కాలయాపన చేయలేను 
అందమైన అబద్దాన్ని చెప్పి మెప్పించలేను 
కాని నా ప్రేమ నిజమని నిజాయితీగా చెప్పగలను 
నీ కోసం నిరీక్షణ చేయగలను 
కాని నీ జ్ఞాపకాలకు మాత్రం కాదు 
నీడలా నీ వెంటరాగలను 
నా తోడుగా నీకు నిండు నూరేళ్ళు తోడుగా ఉంటాను 

//రాజేంద్ర ప్రసాదు //01. 12. 14//