కవిత నెం 220 :హాయ్ చెప్పాలని ఉంది

కవిత నెం : 220

హాయ్ చెప్పాలని ఉంది 
నన్ను  పిలిచే సూర్యునికే 
హాయ్ చెప్పాలని ఉంది 
నిద్ర లేపే ''మార్నింగ్ ''కే 
హాయ్ చెప్పాలని ఉంది 
నన్నంటి ఉండే ''షాడో ''కే 
హాయ్ చెప్పాలని ఉంది 
కనిపించే ''ప్రకృతి  '' కే 
హాయ్ చెప్పాలని ఉంది 


చిన్ననాటి మిత్రులు కనపడితే 
చిన్ని సంతోషం ఎగపడితే 
తీయని జ్ఞాపకం తిరిగొస్తే 
ఆగని మేఘం దిగి వస్తే 

హాయ్ చెప్పాలని ఉంది 
అద్బుతమే అలరిస్తే 
హాయ్ చెప్పాలని ఉంది 
అనుభవమే పులకిస్తే 

చీకటి తెరలు విడిపోతే 
వెలుతురుగా అవి మారిపోతే 
కష్టమనేది కరుణిస్తే 
ఇష్టపడ్డది ఎదురొస్తే 

హాయ్ చెప్పాలని ఉంది 
వెళ్ళిన వయసు తిరిగొస్తే 
హాయ్ చెప్పాలని ఉంది 
తుళ్ళిన మనసు తొంగిచూస్తే 

భాద లేని రోజుఉంటే 
బంధాలు అన్నీ  స్థిరమయితే 
మంచి మాత్రమే వికసిస్తే 
ఏ ద్వేషమూ దరిచేరకుంటే 

హాయ్ చెప్పాలని ఉంది 
మనమంతా మనుషులైతే 
హాయ్ చెప్పాలని ఉంది 
ప్రపంచమే వసంతమైతే 

Read More

కవిత నెం 219:ప్రయత్నే కార్యసిద్ది

కవిత నెం : 219
*ప్రయత్నే కార్యసిద్ది *
ఒక ప్రయత్నం .... దానికి లేదు నిర్దేశం 
ప్రయత్నిస్తూ - విఫలమవుతూ 
అందుతూ - జారిపోతూ 
ఊరిస్తూ -వెక్కిరిస్తూ 
ఆశ అంటూ పెట్టుకోలేదు కాని 
అది నన్ను మోసం చేస్తూనే ఉంది 
నిరాశ నీడలోన నన్ను నడిపిస్తూ 
మరో సారి నన్ను ప్రయత్నించమంటూ 
బ్రతిమాలదు కాని నన్ను అది వదలదు 
ఓటమిస్తుందో ,గెలిపిస్తుందో చెప్పదు 
విమర్శ వద్దంటుంది 
కాని నన్ను ప్రయత్నించటం 
మానవద్దు అంటుంది 

Read More

కవిత నెం 218:మాటే మంత్రం

కవిత నెం :218

* మాటే మంత్రం *

మన మాట సంకల్పితంగా వచ్చేది 
మన నోటి నుండి జారే ప్రతీ మాటకు మనమే బాధ్యులం 
అనాలోచితంగా కొన్ని మాట్లాడితే 
అసందర్భంగా మరి కొన్ని మాట్లాడుతూ ఉంటాం 
సరదాగా మాట్లాడుతూ కొన్ని ఉంటే 
ముక్కు సూటిగా మాట్లాడుతూ పోయేవి మరి కొన్ని 
మన ఎదిగిన కొద్ది మన మాట ప్రధానం 
మనం మారుతున్న కొద్దీ మాట తీరు అవసరం 
మనం మంచిగా మాట్లాడితే మంచిగానే జవాబు వస్తుంది 
చెడుగా మన పలకరింపు ఉంటే అది నీకే తగులుతుంది 
మనం  మాట్లాడేది భావాన్ని వివరించేది అయ్యి ఉండాలి 
మనం మాట్లాడితే కొందరికి అయినా వినసొంపుగా ఉండాలి 
మనం మాట్లాడితే మర్యాద ఇచ్చి పుచ్చుకునేట్టు గా ఉండాలి 
మన మాటలో భాష  అర్ధవంతంగా ,అణుకువ గా ఉండాలి 
చెప్పటానికి చిన్న మాటే అందరికీ 
చెప్పే మాటలు ఆచరణలోకి నోచుకోవు మరికొందరికి 
మన మాటకి హుందాతనం ఉండాలి 
మన ఒక మాట అనుకుని చెప్తే దానికి విలువ ఉండాలి 
రాను రాను ఈరోజుల్లో మాటలోని సంస్కృతి అంతరిస్తుంది 
గొప్ప గొప్ప చదువులు చదువుకున్నా 'బూతు ' లేని మాట లేదు 
పెద్దలైనా ,పిల్లలైనా మాటల్లో శ్రావ్యం కనపడదు 
నేనింతే అనుకుంటూ ,నేను మారలేను అనుకుంటూ 
నేటివిటీ అంటూ సరళమైన భాషను వదిలి దుర్భాష నేర్చుకుంటున్నారు 
తల్లి దండ్రులను పేరు పెట్టి పిలిచే సంస్కృతికి అలవాటు పడుతున్నారు 
నిజానికి నాకు మాట్లాడటం రాదు అందుకే 
మాట అంటే ఎలా ఉంటుందో అని గుర్తు చేసుకుంటూ 
ఈ చిన్న మాట నా కలం నుంచి పుట్టిన మాట 
                                                    - గరిమెళ్ళ గమనాలు 

Read More

కవిత నెం 217:నా ప్రేమ కధ

కవిత నెం :217
*నా ప్రేమ కధ *

** తప్పక చదవండి ఒకప్పటి ప్రేమికులు లారా 
విది ఆడిన వింత నాటకంలో విడిపోయిన జంటల్లారా  ***

మనసు పడ్డాను  సుమీ 
నీ పరిచయం ప్రణయంగా మారగా 
మాట ఇచ్చాను చెలీ 
పంచ భూతాలు దీవెనలు ఇవ్వగా 
తిరిగాము సంతోషంగా చిలుకా గోరింకలుగా 
ప్రేమను అందుకున్నాము ప్రకృతి పరవశించగా 
గొప్పగా అనిపించింది కదూ !
మన ప్రేమను చూసి - మన చెలిమిని చూసి 
ఆనందం కళ్లలోనే నిలిచింది కదూ !
ఒకరిని ఒకరు చూసుకునే క్షణాలలో నిలిచి 
ఆకలి దప్పికలను విడిచి 
మన అంతరంగ భావాలతో ఊసులాడాము 
నిదర రాని రోజులలో - నా కలల రాణిగా నీవు 
నిన్ను చేరుకునే తరుణంలో - నీ రాకుమారుడి గా నేను 
జీవితం చాలు అనిపించేది నువ్వు నాతొ ఉంటే 
ఇంకేమి వద్దని పించేది నీ అదరామృతం తింటే 
ఒక కులం ,ఒక మతం మాటే లేదు కదా 
మనం ప్రేమికులం అయ్యాకా ,ప్రేమ అనే మతం తీసుకున్నాక 
నీ స్వరం ఎక్కడున్నా నాకు వినపడుతూ ఉండేది ఎందుకో 
నీ స్పర్శ నాకు తగులుతూ ఉండేది నువ్వు నాతోనే ఉన్నట్టుగా 
ఏ పువ్వు చూసినా నీ నవ్వు కనిపించేది 
నువ్వు బాధ పడితే నా మనసు చెమ్మగిల్లేది 
ఇద్దరం ఒకటే అని - మన ఏకాంతం చెప్పేది 
ఇద్దరం వేరు వేరు అని - మన కుటుంభం గుర్తు చేసేది 
ప్రపంచాన్ని చూసి భయపడ లేదు ఏరోజు 
పెళ్ళి అనే పేరుతో అమాంతం విడిపోయాం 
మనం మారినా మన ప్రేమ మారలేదు 
మన వయసు మారుతున్నా మన ద్యాస వీడటం లేదు 

                                                       - గరిమెళ్ళ గమనాలు 

Read More

కవిత నెం 216:అత్యాశ ప్రమాదం

కవిత నెం :216
*అత్యాశ ప్రమాదం *

ఒద్దురా మనిషీ 
నీ అవసరంకు మించి 
ఆశపడి - అత్యాశ పడి 

చూడరా మనిషీ 
నీ జీవితం పంచి 
సంతోషపడి - సహాయం పడి 

మట్టి ముద్దరా ఈ జీవితం 
నీ పుట్టుకే కాదు శాశ్వతం 

ఒంటరిగానే పయనం 
ఆశించకు ఏ సహవాసం 

నువ్వు కనపడితేనే ఇష్టం 
నువ్వు లేకుంటే ఎవరికీ కష్టం 

పేరు ఉంటేనే పడతారు 
బ్రతికి చెడితే తిడతారు 

డబ్బు ఉంటేనే చూస్తారు 
జబ్బు పడ్డావో పోతారు 

ఎవరికోసం నీ ఆరాటం 
ఏముంటుంది నీతో బంధం 

అనుకున్నది చెయ్యటం 
అందలేనిది పొందటం 
అందరిలో ఉండటం
ఒక్కడిగా పోవటం 

ఇదే జీవిత సత్యం 
ఉండలేరు ఎవ్వరూ 
కాలానికి అతీతం 

Read More