Thursday 12 October 2017

కవిత నెం :304(అమ్మ -విలువ)


*అమ్మ -విలువ *
కవిత నెం :304

నువ్వెంత ఎదిగినా 'నాన్నా ' అనే ఓ పిలుపు
నువ్వెంత తిట్టినా మరుక్షణమే కదా లాలింపు

నీ జీవితం కోసం ఆమె సాంగత్యం నీకు మరుపు
తన జీవితభారం నీకు తెలియదు అది కొసమెరుపు

అమృతం రుచి చూసుంటావా ఓ బాపూ
అమ్మ పాలు తాగావే ఏమంటావు చెప్పు

వెళతావు కనపడని దేవుళ్ల గుళ్ల వైపు
కనిపెంచిన దేవతవైపు ఉందా నీ చూపు

ఆహర్నిశలు ఆమె శ్రమ నీకు చిన్న చూపు
ఆస్తులకోసం ఆమె పంపక భారాన్ని ఇక ఆపు

దెబ్బ తగిలితే గుర్తొచ్చేదే అమ్మా అనే పిలుపు
తల్లి మనసు నొప్పిస్తుందని గమనించావా చెప్పు

కష్టమొస్తే తట్టుకోలేని మనసు కదా నీది
నీ సుఖం కోసం ,ఎంత కష్టమైనా భరించే గుణం ఆమెది

పెరిగావని ,పెళ్ళాం తోడుండని వద్దంటున్నావ్ నీ నీడని
పరిపూర్ణమైన ప్రేమత్వాన్ని గ్రహించావా అది అమ్మలోని ఉందని

అమ్మ ఆరాటపడుతుంది నీ ప్రేమ కావాలని
పెళ్ళాం చాడీలు చెప్తుంది మీ అమ్మ ఇలా అందని

ఈ సృష్టిలో కల్తీ లేనిది ఒక్కటే అది అమ్మ ప్రేమ
మరణం లేని మనసుందంటే అది ఒక అమ్మ మనసే

వర్షించనీ అమ్మ ప్రేమను ఆటంకం చూపకుండా
ప్రవహించనీ ఆ ప్రేమ ధారను నీ గుండెల నిండా

- గరిమెళ్ళ రాజేంద్రప్రసాద్






0 comments:

Post a Comment