కవిత నెం 352

జనమంతా మనమే అనుకుంటాం

అంతా మనవారే అని భావిస్తాం

నిర్మలమైన మనస్సుతో 

నిస్వార్ధమైన హృదయంతో

ఆత్మీయటను పంచనీకి ఎదురు వెళ్తాం 

ప్రేమ చూపెడుతూ ఉంటాం

మన ప్రేమను పంచుతూ ఉంటాం

కాని

ఏదో స్వార్ధపు పొరలను కప్పుకుని

ఏవేవో లెక్కలను పెట్టుకుని

నమ్మిన మనల్నే మోసం చేస్తారు కొందరు

మనముందు తీయను మాటలను చెబుతూ

కనిపించని ద్వేషాన్ని మనసులో పెంచుకుంటూ

 

అంతా మంచే అని మనమనుకుంటుంటే

అదే మన పిచ్చి అని తేల్చి పడేస్తారు

నిజాయితీ గల స్నేహం వీరికి వద్దు

కాలమెట్లా ఉంటే అట్లానే వీరు

గోతులు తీసే స్నేహాలే వీరికి ముద్దు

కులతో నిలచే బంధాలే వీరికి ముందు

మనమే అర్ధం చేసుకోవాలి

మనల్నే మనం మార్చుకోవాలి 

ఎన్ని సార్లని ,ఎన్నెని సార్లని 

మోసపోతావు మిత్రమా

నిన్ను కాదన్నా ,నీతో స్నేహం కాదంటున్నా

అవలీలగా చెప్పకుండానే బేధం చూపిస్తుంటే 

అంతా మనవారే అని

భ్రమలో పడి కాలయాపవ చేయుట ఎందుకు?

కష్టమైనా ,నష్టమైనా నీకే నువ్వు

కూటికైనా ,కాటికైనా కడదాకా నువ్వే

ఈ సమాజపు తీరు మారదు

నిన్ను నువ్వు మార్చుకుని జీవించు

నీ ఆనందాన్ని నీవే అనుభవించు

శ్రీ హరి గోవిందం (351)

ఎంతెంతో పుణ్యం హరి నామస్మరణం

పిలిచినా పలికెను -అదియే శ్రీనివాస అభయం

భక్తులను సదా కాచి కాపాడెను 

కోరిన కోర్కెలు తీర్చే వైకుంఠ నాధుడు

ఏడెడు లోకాలు దాటి

ఏడు కొండలకు వచ్చి

సర్వ జగ ధ్రక్షకుడుగా వెలిసియున్నాడు

శ్రీ కలియుగ వెంకట నాధుడు

అదిగో అల్లదగో శ్రీ హరివాసము

పవిత్ర పుణ్య స్థలైన తిరుపతి నగరమున

వేచి యున్నాడు శ్రీ తిరుమలేశుడు

ప్రతీ ఇంటింటి కొంగు బంగారమై

నడిపిస్తాడు ,వినిపిస్తాడు,కనిపిస్తాడు

కనులతో కాంచి చూడు ఆ కమనీయమైన రూపాన్ని

ఆశగా వేచి చూడు ఆ దివ్యమైన దర్శనానికి 

నిర్మలమైన మనసుతో నిజరూప దర్శనం కోసం

అన్నీ మరచి ,హాయిగా స్వామిని తరయిస్తూ

శ్రీ వేంకట రమణుడి వైభోగం చూడు

ఇందుగలడు ,అందుగలడు అని 

శ్రీ హరి ఈ తిరుపతి కొండంతా గలడు

మన కోసం ,మన క్షేమం కోసం 

నిత్య అభిషేకుడై ,నిత్యంగా నీరాజనాల అందుకుంటున్నాడు 

నీ కంటూ, నా కంటూ ,మన కంటూ ఉన్న ఇలవేల్పుడు 

అలువేలు మంగ సమెతుడై గోవిందుడు 

అందరివాడగా ,అనాధ రక్షకుడుగా ,అపద్బాండవుడు గా

కొండలలో నెలకొన్నాడు కోనేటి రాయుడు

ఆయన నామం చాలు -  గోవిందా హరి గోవిందా

ఆయన దర్శనం చాలు - సకల పాప హరణం

శ్రీ మన్నారాయణం - శ్రీ హరి గోవిందం