ఎండమావిలో నేనుంటే
వెన్నెలలా వచ్చావు
ఏడారిలో నేను అలమటిస్తుంటే
వర్షమై వర్షించావు
నా పెదవి చివర నీ పేరు
రివ్వున జారుతుంటే,
నా మౌనం నీ ధ్యానంలో
తపన చేస్తుంది
నా భాష నీ శ్వాసలో చేరి
నాకే ఊపిరినిస్తుంది
నీ ప్రేమలో పడి
నా పాదాలు కదలలేకున్నాయి.
సముద్రం అంతా ఉప్పు ఉన్నా
ఉప్పెనలా నీ ప్రేమ నన్ను చుట్టేస్తుంది
ఈ లోకం ఒక అద్బుతం అని
నిన్ను చూసాక తెలిసింది
ఆ అద్భుతమే నా జీవితమని
నీ స్పర్శ నాతో చెప్పింది.
నీ సేదలో, నీ మాయలో
నన్ను నేనే కోల్పోతున్నా,
నీ ప్రేమలో, నీ యాదలో
ప్రతి క్షణం నన్ను కనుగొంటున్నా.
0 comments:
Post a Comment