కవిత నెం 17:అమ్మంటే

కవిత నెం :17

అమ్మంటే ప్రేమకు అపురూపం 
అమ్మ  అను పిలుపే ఆయుష్షునిచ్చే అమృతం 
కనిపించే మమతల కోవెల అమ్మ 
కదిలొచ్చే  ఆమని వెలుగు అమ్మ 
మాతృత్వానికి మానవతా రూపం అమ్మ 
ఆప్యాయత అనురాగాల అవని అమ్మ 
మనసులో మెదిలే భావాక్షరం అమ్మ 
కలత చెందగా శక్తినిచ్చే మాతృబలం అమ్మ 
ఏ కష్టమంటూ దరిచేరనీయంది అమ్మ 
ఏ కల్మషం తెలియని కారుణ్యమూర్తి అమ్మ  
బాధను గుండెలో దాచుకొని ప్రేమను పంచేది అమ్మ 
ఈ జగతికే జనని ,సృష్టి కే ప్రతి సృష్టి అమ్మ 
ఎంత చెప్పినా తక్కువే అమ్మ గురించి 
తీర్చుకోలేని ఋణము కదా  మన నుంచి 
''మాతృ దేవో భవ '' అన్నది మరువకురా 
ఆదిలోనే అమ్మ ప్రేమను త్రుంచకురా
అమ్మ నువ్వెప్పుడూ బాగుండాలి 
అమ్మ నీ ప్రేమదీవెన మాకు తోడుగా ఉండాలి