కవిత నెం : 325
కనులు కలిసి
కబురు తెలిసి
గుండె పిలిచి
నిన్ను తలచి
మనసు అలసి
గొంతు సొలసి
నన్ను వలచి
నీవు మరచి
కధగా మలచి
నీ ప్రేమ పరచి
నా జెబ్బ చరచి
ప్రణయమే గావించి
గతము విడచి
గమ్యం తెరచి
పయనమే సాగించి
నిదుర కాచి
నీకై వేచి
ఊహలో తేలించి
నిన్ను కాంచి
నా చేయి చాచి
నా హృదయం తెరచి
ఆ దివి నుంచి
ఈ భువి కేంచి
నా దేవి గా నిలిచి
నీ భక్తుడుగా మార్చి
నీ ప్రేమ ప్రసాదముగా ఇచ్చి
నా జన్మ సార్ధకం చేసి
కనులు కలిసి
కబురు తెలిసి
గుండె పిలిచి
నిన్ను తలచి
మనసు అలసి
గొంతు సొలసి
నన్ను వలచి
నీవు మరచి
కధగా మలచి
నీ ప్రేమ పరచి
నా జెబ్బ చరచి
ప్రణయమే గావించి
గతము విడచి
గమ్యం తెరచి
పయనమే సాగించి
నిదుర కాచి
నీకై వేచి
ఊహలో తేలించి
నిన్ను కాంచి
నా చేయి చాచి
నా హృదయం తెరచి
ఆ దివి నుంచి
ఈ భువి కేంచి
నా దేవి గా నిలిచి
నీ భక్తుడుగా మార్చి
నీ ప్రేమ ప్రసాదముగా ఇచ్చి
నా జన్మ సార్ధకం చేసి
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDelete