కవిత నెం : 325


కనులు కలిసి
కబురు తెలిసి
గుండె పిలిచి

నిన్ను తలచి
మనసు అలసి
గొంతు సొలసి

నన్ను వలచి
నీవు మరచి
కధగా మలచి

నీ ప్రేమ పరచి
నా జెబ్బ చరచి
ప్రణయమే గావించి

గతము విడచి
గమ్యం తెరచి
పయనమే సాగించి

నిదుర కాచి
నీకై వేచి
ఊహలో తేలించి

నిన్ను కాంచి
నా చేయి చాచి
నా హృదయం తెరచి

ఆ దివి నుంచి
ఈ భువి కేంచి
నా దేవి గా నిలిచి

నీ భక్తుడుగా మార్చి
నీ ప్రేమ ప్రసాదముగా ఇచ్చి
నా జన్మ సార్ధకం చేసి