Monday 2 July 2018

కవిత నెం :323(ప్రియ మధనం)

కవిత నెం :323
*ప్రియ మధనం *

పిలిస్తే పలుకుతావు
పలకరించే పిలుపునివ్వవు

అందుకోమని చేయినిస్తావు
నీ చేతివేలు చివర్నైనా తాకనివ్వవు

ముద్దమందారంలా మెరిసిపోతావు
చూడబోతే ఇంతలోనే ముడుచుకుపోతావు

అందరాని సౌందర్యం నీది కాదు కదా !
వందిలించుకోలేని ఒక వలపు సరదా

తుమ్మెదలా చుట్టూతిరుగుతుంటావు
తుంటరిగా ''హైడ్ & సీక్ '' ఆడుతుంటావు

మధురమైన అధరాల మధువునివ్వరాదా
తనివితీరా నీ తనువు వీణని మీటనివ్వరాదా

నీ మనసొక మల్లెతీగ పందిరిరాధా
ఆ తీగల్లోనా చిక్కుకున్న ప్రాణం నాది రాధా

మరణమైనా శరణమే నీ పరువాల ఊడలతో
చిన్న ధైర్యమైనా చేయకనెటుల నీ ప్రణయాల ఊసులతో ...


0 comments:

Post a Comment