Tuesday, 3 July 2018

Home » »
By 3 comments
కవిత నెం : 325


కనులు కలిసి
కబురు తెలిసి
గుండె పిలిచి

నిన్ను తలచి
మనసు అలసి
గొంతు సొలసి

నన్ను వలచి
నీవు మరచి
కధగా మలచి

నీ ప్రేమ పరచి
నా జెబ్బ చరచి
ప్రణయమే గావించి

గతము విడచి
గమ్యం తెరచి
పయనమే సాగించి

నిదుర కాచి
నీకై వేచి
ఊహలో తేలించి

నిన్ను కాంచి
నా చేయి చాచి
నా హృదయం తెరచి

ఆ దివి నుంచి
ఈ భువి కేంచి
నా దేవి గా నిలిచి

నీ భక్తుడుగా మార్చి
నీ ప్రేమ ప్రసాదముగా ఇచ్చి
నా జన్మ సార్ధకం చేసి







Related Posts:

  • కవిత నెం 273:ఆటో వాలా కవిత నెం :273 *ఆటో వాలా * జీవన భృతి కోసం మనిషి పట్టిన మూడు చక్రాల రధం ......... ఒకప్పుడు ఒకటి ,రెండు ,మూడు ఇప్పుడు వందలు కాదు వేలు ఒకడి కింద నలుగుత… Read More
  • కవిత నెం 262:పిచ్చి మా తల్లి కవిత నెం :262 *పిచ్చి మా తల్లి * నువ్వెంత మగాడివి అయినా ఏదైనా భరించగలిగే శక్తి ఉన్నది ఒక్క  ''స్త్రీ '' మాత్రమే కానీ తనను , తన ప్రేమను భరించే శ… Read More
  • కవిత నెం :290(మారాలి) కవిత నెం :290 మారాలి మారాలి ఈ ప్రపంచం మారాలి నువ్వూ మారాలి నేనూ మారాలి మనం మారాలి ఈ జనం మారాలి చూస్తూ ఉంటే రోజులు పోతాయి కూర్చుని తింటే కొండలు కరుగు… Read More
  • కవిత సంఖ్య :281(జీవితమే ఒక ప్రశ్న) కవిత సంఖ్య :281 జీవితమే ఒక ప్రశ్న ఏదో వెతుకులాట ఎక్కడికో  ప్రయాణమట ఎంత ఉన్నా ,ఏమి తిన్నా తృప్తి లేని మనిషి తన అవసరాలకు మించి పరితపిస్తుంటాడు భ… Read More
  • కవిత నెం : 307(వెధవ జీవితం) కవిత నెం : 307 * వెధవ జీవితం * చిన్నప్పుడే హాయిగా ఉంది కష్టం తెలియదు తెలిసినా చేయనిచ్చేవాళ్లు లేరు సుఖం తెలియదు అందులోనుంచి రానించేవాళ్లు లేరు దుఃఖ… Read More

3 comments:

  1. Unknown3 July 2018 at 02:49

    This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  2. Unknown3 July 2018 at 02:52

    This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  3. Unknown3 July 2018 at 02:53

    This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete