Tuesday, 3 July 2018

కవిత నెం : 325


కనులు కలిసి
కబురు తెలిసి
గుండె పిలిచి

నిన్ను తలచి
మనసు అలసి
గొంతు సొలసి

నన్ను వలచి
నీవు మరచి
కధగా మలచి

నీ ప్రేమ పరచి
నా జెబ్బ చరచి
ప్రణయమే గావించి

గతము విడచి
గమ్యం తెరచి
పయనమే సాగించి

నిదుర కాచి
నీకై వేచి
ఊహలో తేలించి

నిన్ను కాంచి
నా చేయి చాచి
నా హృదయం తెరచి

ఆ దివి నుంచి
ఈ భువి కేంచి
నా దేవి గా నిలిచి

నీ భక్తుడుగా మార్చి
నీ ప్రేమ ప్రసాదముగా ఇచ్చి
నా జన్మ సార్ధకం చేసి







Related Posts:

  • కవిత నెం : 305(అత్యుత్సాహ అరంగేట్రం) కవిత నెం : 305 * అత్యుత్సాహ అరంగేట్రం * మీ గురించి మీరు ఆలోచించుకోండి పక్కనోడి శ్రద్ధతో ఆరోగ్యం పాడుచేసుకోకండి తరాలు మారినా మన తలరాతలు ఇంతేనా ప్రేమ… Read More
  • కవిత నెం :309( అక్షర సత్యాలు) కవిత నెం :309 అక్షర సత్యాలు పంతాలు -పైత్యాలు కోపాలు -తాపాలు పుణ్యాలు -పాపాలు అవి మనిషన్నవానికి మామూలు కష్టాలు -కన్నీళ్లు వస్తే తట్టుకోలేరు సుఖాలు… Read More
  • కవిత నెం :308 (పట్నపు సోయగం) కవిత నెం :308 * పట్నపు సోయగం * ఇరుకిరుకు నగరాలు వెనకెనుక బంగ్లాలు అగ్గిపెట్టె మేడలు మురికివాడల బ్రతుకులు ప్రతీ ఇంట మురుగు కంపులు కాలుష్యపు … Read More
  • కవిత నెం :312(ప్రపంచ తెలుగు మహాసభలు) కవిత నెం :312 * ప్రపంచ తెలుగు మహాసభలు * అత్యంత రంగ వైభవంగా ప్రతీ ఇంట కవుల సంబురంగా తెలంగాణా తెలుగు వెలుగులు అంబరంగా అందరికీ ఉత్తర్వ / రిజిష్టర్ ఆహ్వ… Read More
  • కవిత నెం :313(తెలుగునేడు ) కవిత నెం :313 *తెలుగునేడు * కవి అన్నా , కవిత్వమన్నా తెలియదు ఒకప్పుడు కవులు ,కవీశ్వరులు కోకొల్లలు ఇప్పుడు రాజుల కాలం నాడు మాత్రమే ఉన్న గుర్తింపు రాను… Read More

3 comments:

  1. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  2. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  3. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete