కవిత నెం154:మనతో మండిన గ్రీష్మం

కవిత నెం :154

మనతో మండిన  గ్రీష్మం 

గుండెలు  అదిరిపడేలా ఎండలు మండిపోతున్నాయి
దప్పికను తీర్చే నీరు దాహాన్ని తీర్చనంటున్నాయి
అదికమవుతూ ఉష్ణం ఊపిరిని ఆపేస్తున్నాయి
మన అడుగులు ముందుకెల్లకుండా అదిరిపడుతున్నాయి
ఏ మూలన ఉన్నా సూర్యరశ్మి మాడుకెక్కుతుంది
ఏ .సి లు ,కూలర్లు కూడా సూర్యుని స్పర్శకు చతికిలపడ్డాయి
పచ్చదనం  లేక భూమాత వేడికి బోరుమంటుంది
ఎటుచూసినా ఈ సమస్యకు మార్గం ఉంటుందా ?
ఎవరువచ్చినా ఈ వేసవిని వెన్నెలగా మార్చగలరా ?
ఎవరో చేసుకున్న కర్మ  కాదు మది ఇది మనకు రాసుకున్న తలరాత
స్వార్ధం పెరిగి మన వనరులను మనమే దోపిడీ చేసుకుంటున్నాం
పచ్చదనానికి  పసుపుకొమ్ము కట్టి నరికేసుకుంటున్నాం
చెరువులను మూసివేసి ,బిల్దింగులను కట్టుకుంటున్నాం
భూమిలో నిల్వ ఉన్న నీటినితోడి వ్యాపారం చేస్తున్నాం
లేని పోనీ కాలుష్యాలను సృష్టించి ఓజోన్ పొరను తగలబెడుతున్నాం
ఔషధప్రాయమైన నీటికి బదులు కృత్రిమ రాసాయనాలకు అలవాటుపడుతున్నాం
రాను రాను ఎండ తీవ్రత పెరుగుతూ మన మాడు పగలగొడుతుంది
వేసవి తాపానికి తట్టుకోలేక వడబడిపోతున్నాము 
ఎంతో జాగ్రత్త తీసుకుంటే గాని ఈ వేసవి విడిది ని తట్టుకోలేని పరిస్తితి నేడు 
పిల్లల నుంచి పెద్దల దాకా నీరసించే వారు ఎంతమందో ?
ప్రతి రోజూ పేపర్లో ఏదో ఒక చోట మరణసంఖ్యలు ఎన్నో ?
ఆలోచించండి మనం ఎలా మరలా మన తలరాతలు రాసుకోవచ్చో 
మార్పు ఒకేసారి మంచి పని తేలేదు . మొదటి మంచి పని మన చేతిలో లేదంటారా ?
సూర్యుడు మారడు , ఈ ఎండలు మారవు 
మారాల్సింది మనమే 
మార్చాల్సింది మరొకరిని మనమే 
నీటిని అదుపుగా వాడండి 
ప్రతి ఒక్కరు ఒక మొక్కనైనా పెంచండి 
చల్లటి నీరుని కాకుండా ,కుండనీటికి అలవాటు పడండి 
మీ దినచర్యలో నీరుని  ఎక్కువగా త్రాగండి ,త్రాగించండి