కవిత నెం156:నా అభీష్టం

కవిత నెం : 156

నేను మాటలే కాని చేతలకి చొరవ చూపే వాడిని కాను 

నేస్తం నా జీవితపయనం ఇక  కాబోదు  నా సన్నిహితం 

నా ప్రాణ ప్రపంచం నా కలల మందిరం 

ఒక దేవత గుడివుండగా నా గుండెలో 

ఎందుకు ఆడాలి నేను గుడు గుడు గుంచం 

నా జ్ఞాపకం నాతొ ఉండగా ఎందుకు నాకు మరోప్రపంచం 

వేకువ చూస్తుంది తన రూపాన్ని

ప్రతి వాకిలి పిలుస్తుంది ఆమె పాదాన్ని 

నా మనసు కోరుతుంది ఆమె పరువాన్ని

మా ప్రేమ ప్రణయాన్ని 

నెలవంకకు తెలుసు తన కురుల అరవిందం 

హరివిల్లుకు తెలుసు తన సోయగాలమకరందం 

పున్నమికి తెలుసు తన పువ్వుల చందన పరిమళం 

అలా చూడు ఆలోకం అందంగా ఉంటుందా నా చెలి కన్నా 

అలా చూడు ఏమైనా ఉంటుందా నా చెలి నవ్వు కన్నా 

అలా చూడు ఎటువైపైనా ఉంటుందా నా చెలి జాడ కన్నా 

ఇవన్నీ ఉండగా 

నేనెందుకు నేస్తం నడవాలి నీ వెంట

ఇదంతా ఉండగా 

నేనెందుకు చూడాలి మరో నయనం 

అప్పటికి ,ఇప్పటికి ,మరెప్పటికీ 

కదా తనే నా సర్వస్వం 

అదే నా అభీష్టం 

నా చెలి మధుర భింద  బావం

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

గరిమెళ్ళ రాజా