కవిత నెం65(బాల ''కర్మ'' కులు)

కవిత నెం :65

బాల ''కర్మ'' కులు  
**************

అందమైన బాల్యం బురదలో జన్మించింది 
ఉగ్గుపాలరుచి ఎరుగకుండానే ఉలిక్కిపడుతుంది 
కేరింతలు వెయ్యకుండానే నడక సాగించేస్తుంది 
కన్నప్రేమ తెలియకుండానే ఒంటరై మిగిలిపోతుంది 
కడుపారా తినలేక ఆకలికేకలతో ఆక్రోశిస్తోంది 

విధి ఆడిన వింత నాటకంలో ముద్దాయిలు వీరు 
కామానికి బలైపోతూ పుట్టుకతోనే ఖైదీలు వీరు 
కాటువేయబడిన కాలంలో కటిక దరిద్రులు వీరు
కల్మషం తెలియని వయస్సుతో పెరిగే కార్మికులు వీరు 
కలలు కనే స్థోమతలేని ఆశల పేదవారు వీరు 

అవస్థలు పడుతూ అడుక్కుంటున్న బాల బిక్షకులు వీరు 
చేత అక్షరం నోచుకోలేని చిరు నిరక్షరాస్యులు వీరు 
సామాజిక జీవనంలో నెట్టివేయబడ్డ అనాధలు వీరు 
యాంత్రిక జీవనంలో ఏకాకిగా మిగిలే అభాగ్యులు వీరు 
ఆవేదనతో అలమడుతూ పోరాడుతున్న యోధులు వీరు  

బ్రతకలేక ,చావలేక బిక్కు బిక్కుమనే రెక్కలపురుగులు వీరు 
ఏడ్వలేక ,నవ్వలేక చిక్కుల్లో పయనించే శిలాహృదయాలు వీరు 
వరంలాగా పుట్టే శాపంతో ఆడుకునే బాల నేరస్తులు వీరు 
మండే గుండెలతో రోదిస్తూ ,విలవిలలాడే వెర్రివాళ్ళు వీరు 
కాలానికి ఎదురీదుతూ ఆయాసపడే ఆటగాళ్ళు వీరు 

ఆలోచించు ఓ మనిషి నీ జన్మ కారణం ఇలాగైతే 
నీ సుఖం ,సంతోషాలతో విషాన్ని పుట్టించకు 
మానవత్వాన్ని మరిచి మృగంలా కాపురం చేయకు 
సృష్టికి వ్యతిరేకంగా బాల్యాన్ని బలిచేయకండి 
ఎదుగుదలకి మూలమైన బాల్యాన్ని మాపకండి 

బాలల్ని లొంగదీసుకుని బలి చక్రవర్తులు కాకండి 
వారి పేర్లతో సొమ్ముల సంపాదించే జీవితాన్ని మార్చండి 
ఎక్కడినుంచో పుట్టరు కదా ఈ బాల కార్మికులు 
మన వ్యవస్థలో శిధిలమవుతున్న  బాల ''కర్మ ''కులు 
బాలల్ని ప్రేమించండి - బాల్యాన్ని బ్రతికించండి 

//రాజేంద్ర ప్రసాదు // 11. 11. 2014 //
సాహితీ సేవ చిత్ర కవితల పోటీ -7 కొరకు