కవిత నెం167:వెంటాడే వలపు

కవిత నెం :167
*వెంటాడే వలపు * నిద్రపోదామన్నా నీ నీడ నన్నే వెంటాడుతుంది

నిదురిస్తే ,నీ రూపం తట్టి లేపుతుంది

మేల్కొని వుంటే , నీ తలంపు మై మరపిస్తుంది

మైకంలో ఉన్న మనిషి ఎలా ఉంటాడో

అలా నీ మైకంలో పది మత్తులో మునిగి తేలుతున్నా

మొహమాటంతో ఈ మాట నీతో చెప్పలేకునా చెలీ 

నే పడుకుంటే పక్కమీద పరుపులాంటి పాన్పు నీవై,

నా తలకింద దుండు లాంటి వెచ్చని ఒడి నీవై,

నే కప్పుకునే దుప్పటిలాంటి పరువం నీవై,

ప్రతి రూపం నీవే , ప్రతి చోటా నీవే

ప్రకృతి జారవిడిచిన పసిడి వెన్నెల లేడివి నీవై

చేరాయి నా ఊహలు నీ సుమధుర కెరటాల లోగిళ్ళలో 

!!!!!!!!!!!!

గరిమెళ్ళ రాజా